نامه های خاموشان نامه های ناموران فرهنگی و ادبی به ایرج افشار_به کوشش محمد افشین وفائی_شهریار شاهین دژی.
کار خواندن این کتاب شریف مرا برد.برد و برد تا اقصیی نقاط خاطرات همه ی این نویسندگان خاموش کشانید.به راستی این خاموشان و نویسندگان خاموش کشانید.به راستی این خاموشان و نویسندگان در گذشته نه چندان دور ،بسیار می نوشتند و بسیار پژوهش میکردند.بسیار همدیگر را دوست داشتند وبسیار قدر یکدیگر را می دانستند.
این همه چطور برایشان میسر شده بود؟و چطور می توانستند قدر فهم همدیگر را بدانند و مانند دانه های یک تسبیح با یکدیگر در گرداندن یک مجموعه منسجم همکار وهمیار باشند؟
خود ایرج افشار که محور و مخاطب این خاموشان نویسنده بود بسیار پر حوصله و پر دقت وپر ظرافت می نماید و بسیار مراقبت ها کرده است تا همه این نویسندگان رشته را با او حفظ کنند و مدار را از دست ندهند.در میان این نویسندگان مردانی بسیار پر کار و بی ادعا پیدا می شوند که قلم وزبانشان بسیار گیرا و پر نفوذ و پر قدرت بوده است.من با خواندن این مجموعه بسیار ارزشمند چیزها فهمیدم و حکمت ها آموختم و تربیت ها پذیرفتم و توجهات بسیار یافتم.
زحمات بسیار گرانقدر و بی شائبه این نویسندگان که دوران پر صلابت خویش به جامعه بشری ارزانی کرده اند درس آموز و حرکت- آور و هیجان انگیز است.
یر ماست که در این دوره مهجور که هم هجران و هم حجر (محجوریت)بر آن غالب شده است دست از کوشش و بینش و جنبش بر نداریم و به قدر توان و با تمام قوت و قدرت در بسط این اندیشه های مغتنم و محترم کوشا باشیم.
به نظر می رسد شاگردان ایرج افشار دست به کار شده اند و کارهای خارق العاده ای از این نویسنده بسیار گرانقدر را به جامعه پیشکش خواهند نمود.
غیرت و تعصب اگر همراه با عقل مداری و رعایت عقل سلیم باشد نمود هایی خواهد داد روشن و گویا و بسیار پر ارزش و قابل
استفاده.
96/9/26